Fj÷lskyldan

A­ hafa fj÷lskylduna me­ Ý f÷r
Ůetta er fj÷lskyldumßl!
FyrirtŠkjarekstur og fj÷lskyldan
Frumkv÷­lar og fj÷lskyldan

A­ hafa fj÷lskylduna me­ Ý f÷r

M÷rg fyrirtŠki eru Ý eigu og rekin af fj÷lskyldu frumkv÷­lanna sem stofnu­u ■au. Flest fj÷lskyldufyrirtŠki byrja smßtt, Ý einkaeign, en ■rˇast Ý fj÷lskyldufyrirtŠki eftir ■vÝ sem ■au stŠkka. Engu a­ sÝ­ur ■urfa allir frumkv÷­lar stu­ning fj÷lskyldu sinnar ef reksturinn ß a­ ganga. Ekki er rß­legt a­ leggja Ý fyrirtŠkjarekstur nema a­ maki vi­komandi standi ■Útt vi­ baki­ ß honum og ÷ll fj÷lskyldan hafi fullan skilning ß ■vÝ sem veri­ er a­ fara ˙t Ý. Fj÷lskyldan ■arf a­ gera sÚr grein fyrir ■eirri skuldbindingu sem felst Ý fyrirtŠkjarekstri og ■eim fˇrnum sem ■arf a­ fŠra til a­ vel gangi. Margir frumkv÷­lar munu segja ■Úr a­ ekki borgi sig a­ leggja af sta­ nema fj÷lskyldan: 

• Standi me­ ■Úr Ý ■eirri ßkv÷r­un a­ stofna fyrirtŠki.
• Skilji skuldbindinguna sem fylgir ■vÝ sem ■˙ ert a­ gera.
• Skilji hva­ felst Ý ■vÝ a­ koma fyrirtŠki af sta­ og halda ■vÝ gangandi.
• Skynji ■ß ßhŠttu sem felst Ý rekstri  - og hva­ gerist ef illa gengur.

A­ leggja Ý fyrirtŠkjarekstur er eitthva­ sem hjˇn ■urfa a­ ßkve­a Ý sameiningu, burtsÚ­ frß ■vÝ hvort ■au Štla sÚr bŠ­i a­ vinna vi­ reksturinn. Fj÷lskylda ■Ýn er einnig sß hˇpur fˇlks sem ■ekkir ■ig hva­ best og vi­horf ■eirra til ߊtlana ■inna skiptir miklu mßli. Sv÷runin og stu­ningurinn sem ■˙ fŠr­ frß ■eim eru mikils vir­i.

Ůetta er fj÷lskyldumßl!

Fj÷lskylda ■Ýn getur tengst fyrirtŠkjarekstri ■Ýnum ß marga vegu. H˙n getur veri­ skjˇl fyrir ■ig ■egar illa gengur, h˙n getur ˙tvega­ ■Úr fÚ til a­ koma rekstrinum af sta­ og ˙r henni geta einnig komi­ ■eir starfsmenn sem ■˙ treystir.

Stu­ningur fj÷lskyldu ■innar er ekki sÝst mikilvŠgur Ý upphafi ■ar sem ■a­ getur teki­ ß a­ hefja rekstur. Fj÷lskyldan getur einnig komi­ a­ gˇ­um notum til a­ rŠ­a vi­ hugmyndir  ľ eins og t.d. hvort eigi a­ rß­a starfsmenn, ■rˇa nřjar v÷rur, afla aukins fjßr e­a sŠkja ß marka­i.

Vertu viss um a­ fj÷lskylda ■Ýn sÚ sßtt vi­ ■a­ sem ■˙ ert a­ gera og ef einhverjar flŠkjur koma upp ß lei­inni, rŠddu ■Šr ■ß vi­ fj÷lskyldu ■Ýna. Ekki halda hlutum frß ■eim, reyndu frekar a­ vera opinn og hlusta ß sko­anir ■eirra.

FyrirtŠkjarekstur og fj÷lskyldan

Vi­ stofnun fyrirtŠkis er ßgŠtt a­ Ýhuga samspil rekstursins og fj÷lskyldunnar. Jafnvel ■ˇtt nßnasta fj÷lskylda ■Ýn sÚ ekki beinn ■ßtttakandi Ý rekstrinum ■ß eiga ■au miki­ undir ■vÝ komi­ a­ hann gangi vel. ┴rangur rekstursins kemur til me­ a­ hafa veruleg ßhrif ß fjßrhagsst÷­u ■eirra, vellÝ­an og gle­i, jafnt og ■Ýna.

Ef fj÷lskyldume­limur er ■ßtttakandi Ý fyrirtŠkinu ber a­ huga a­ řmsu. Fj÷lskyldub÷nd geta flŠkt hlutina verulega, sÚrstaklega ef starfsmenn sem ekki tilheyra fj÷lskyldunni eru einnig Ý fyrirtŠkinu. Fj÷lskylduvandamßl geta fylgt fˇlki Ý vinnuna og dregi­ ˙r ßrangri. S÷mulei­is geta vandamßl ˙r rekstri fyrirtŠkisins fylgt fˇlki heim og sett mikla pressu ß samb÷nd. M÷gulegt er a­ komast hjß ■essum vandamßlum me­ ■vÝ a­ setja nokkrar grunnreglur um reksturinn og fj÷lskylduna. Ůessar reglur geta veri­ mismunandi eftir ■vÝ hva­a hlutverki Šttingjar gegna Ý rekstrinum, ■.e. hvort ■eir eru hluthafar, stjˇrnarmenn, framkvŠmdastjˇrar e­a starfsmenn. Best er a­ reglurnar sÚu skrifa­ar ni­ur ■annig a­ ■Šr sÚu ÷llum ljˇsar.

S÷mulei­is er mikilvŠgt a­ huga a­ framtÝ­inni. Hlutirnir koma til me­ a­ breytast me­ tÝ­ og tÝma eftir ■vÝ sem reksturinn stŠkkar og ver­ur flˇknari. LÝklegt er a­ fleiri starfsmenn ver­i rß­nir og jafnvel utana­komandi stjˇrnendur. Ůß er nau­synlegt a­ ■a­ sÚ ljˇst hvernig fj÷lskylda ■Ýn kemur a­ rekstrinum.

Frumkv÷­lar og fj÷lskyldan

ŮvÝ a­ hefja fyrirtŠkjarekstur getur fylgt miki­ ßlag ß maka frumkv÷­uls. Reksturinn getur teki­ mikinn tÝma, sÚr Ý lagi Ý byrjun ■ar sem fyrirtŠki­ kann a­ vera undirmanna­. ┴lagi­ getur veri­ mj÷g miki­ og ■a­ hefur ßhrif ß makann ekki sÝ­ur en frumkv÷­ulinn.

HÚr a­ ne­an eru nokkrar grunnreglur sem vert er a­ hafa Ý huga vi­ upphaf rekstrar.

Sjˇnarhˇll frumkv÷­ulsins

1. GegnsŠi ľ ekki halda maka ■Ýnum utan vi­ ■a­ sem er a­ gerast Ý rekstrinum. Ůa­ er ŠtÝ­ betra a­ maki ■inn viti hver sta­an er ľ jafnvel ■ˇ h˙n sÚ slŠm.
2. Stu­ningur ľ mundu a­ maki ■inn og fj÷lskylda veita ■Úr mestan stu­ning. Deildu vandamßlum ■Ýnum me­ ■eim ■vÝ ■au kunna oft gˇ­ rß­.
3. Rřmi ľ mynda­u greinilegt rřmi ß milli rekstursins og fj÷lskyldunnar. Taktu frß tÝma fyrir ■ig og fj÷lskylduna. Skilgreindu tÝma ■ar sem ekki er leyfilegt a­ rŠ­a reksturinn, t.d. ß kv÷ldin, um helgar og Ý frÝum.
4. A­greining ľ ef reksturinn ß sÚr sta­ ß heimili ■Ýnu reyndu ■ß a­ hafa a­greint svŠ­i fyrir hann ■annig a­ hann sÚ ekki ˙t um allt h˙s.
5. Upplřsingar ľ gŠttu ■ess a­ fj÷lskylda ■Ýn sÚ vel upplřst um st÷­u mßla og lßttu ■au vita ef ■a­ eru einhver vandamßl ß fer­inni.

 Sjˇnarhˇll maka:

1. Taktu ■ßtt ľ taktu virkan ■ßtt Ý ■vÝ a­ koma rekstrinum af sta­. Lestu ■Úr til. Vertu me­vita­ur um ■a­ sem maki ■inn er a­ gera.
2. ┴kvar­anataka ľ ■˙ getur teki­  ■ßtt Ý ßkvar­anat÷ku sem tengist rekstrinum, sÚr Ý lagi Ý byrjun.
3. ┴hŠtta ľ huga­u a­ ■vÝ hvernig heimili­ tengist rekstrinum. Hver er ßhŠtta ■Ýn og fj÷lskyldunnar? Er eitthva­ sem ■˙ getur gert til a­ draga ˙r ßhŠttunni?
4. Rřmi ľ mynda­u greinilegt rřmi ß milli rekstursins og fj÷lskyldunnar. Skilgreindu tÝma ■ar sem ekki er leyfilegt a­ rŠ­a reksturinn, t.d. ß kv÷ldin, um helgar og Ý frÝum.
5. Upplřsingar ľ velfer­ fj÷lskyldu ■innar veltur a­ stˇrum hluta ß ■vÝ hvernig reksturinn gengur. Far­u ■vÝ fram ß a­ vera ■ßtttakandi Ý ßkvar­anat÷kuferlinu og a­ fß a­ vita um vandamßl ß­ur en ■au ver­a alvarleg.
6. Streita ľ taktu eftir ■vÝ ef maki ■inn sřnir merki um streitur en ■au eru m.a. ■reyta, eir­arleysi og pirringur. Ůa­ getur veri­ einmannalegt a­ reka fyrirtŠki og margir frumkv÷­lar birgja vandamßl inni.
7. Lestu einnig kaflann hÚr a­ ofan um sjˇnarhˇl frumkv÷­ulsins!