Enn a­ hugsa

A­ ßkve­a a­ fara ˙t Ý a­ reka eigin fyrirtŠki er mikil og erfi­ ßkv÷r­un sem ekki er tekin Ý snarhasti. Margir komast aldrei af ■essu stigi og yfir ß framkvŠmdastigi­ og fyrir ■vÝ geta legi­ margar ßstŠ­ur. Algengar ßstŠ­ur fyrir ■vÝ a­ fˇlk fer ekki lengra me­ hugmyndir sÝnar eru efasemdir um eigi­ ßgŠti og vantr˙ ß a­ ■a­ geti ■etta.

HÚr til hli­ar eru vÝsanir Ý efni sem tekur ß ■essum ■ßttum og řmsum ÷­rum og hjßlpar ■Úr vi­ a­ leggja mat ß ■a­ hvort ■˙ sÚrt rÚtta mannger­in til a­ ■rˇa hugmynd ■Ýna ßfram og hva­ ■˙ ■arft a­ hafa til brunns a­ bera til a­ gera ■a­.